Het echte China?
Door: Nicole en Marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan en Nicole
02 November 2010 | China, Kunming
Laatst zeiden we op zoek te gaan naar het beeld dat ieder misschien heeft van 'het echte China'. We hebben iets meer moeite moeten doen om het te vinden....maar het is uiteindelijk gelukt. Na enig oponthoud door tegenzittend transport en door een aardbeving in 2008 onbereikbaar geworden Nationale Parken,hebben we ons plan moeten bijstellen. Ook zat het koude, regenachtige,dichtbewolkte weer voor het eerst deze reis niet mee en zijn we dit letterlijk 'ontvlucht'. Waarschjnlijk zijn we tot nu toe te zeer verwend geweest! Onze laatste belevenissen in China zijn daardoor minder gevarieerd:
- Een bezoek aan China is niet compleet zonder het zien van een panda. Hoe klein de kans ook was om deze uitstervende soort nog in het wild te zien, wilden wij dit toch proberen. In plaats van een bezoek aan een door een aardbeving geteisterd nationaal park, moesten we helaas naar het dierentuin-achtige Panda Breeding Centrum. Het blijft echter een koddig beest met schijnbaar hoog knuffelgehalte!
- Na 2 jaar zorgen de aardbeving en landslides nog steeds voor oponthoud. We wisten al dat de busrit wegens slecht wegdek en werkzaamheden veel tijd in beslag zou nemen. Maar dat de Chinezen gewoon een werkdag lang de enige weg door het gebied blokkeren, wist niemand. Geen pardon, gewoon ca. 7 uur de motor af en wachten! Zonder enig vertier, mooi uitzicht, eten of drinken en sanitair. Samen met veel ontevreden mensen werd ons geduld op de proef gesteld.
- Hebben we het 'echte' China uiteindelijk gevonden? Wij denken van wel. Eerst waren we nog in het voor ons te toeristische Lijiang. Na een verblijf in een huiselijk guesthouse, namen de bezorgde 'mama' en 'baba' Naxi met een dikke kus en een 'good luck' hangertje afscheid van ons. Een busrit verder naar het zuiden was nodig om aan de hordes met name Chineze toeristen te ontsnappen. We troffen een oase van rust en verbleven enkele dagen in een heel klein dorpje in een vruchtbare vallei. Geen getoeter en uitlaatgassen, geen 'look look' geroep....maar vogelgeluiden en het primitieve, harde arbeidersleven op de groene akkers. Nieuwsgierige kinderen komen uit school. Vrouwen snijden de groenten af voor het avondeten. Mannen jagen een vetgemest varken de wagen in voor de markt van de volgende dag. De wekelijkse vrijdagsmarkt geldt hier nog als een ontmoetingsplek voor de mensen uit de omliggende dorpjes. We hoefden de stroom mensen met de rieten manden, strohoedjes, koeien en ezels maar te volgen en we wisten de weg. Fijn dat we voor Chinese begrippen zo groot zijn. Hierdoor lijk je toch iets meer ruimte te ervaren en niet zo snel bekneld te raken tussen al dat kleurrijke 'mandjesvolk'. Zo puur als de omgeving was, zo puur waren ook de culinaire hoogstandjes met alleen maar lokale producten van de keukenprinses van ons '5 sterren' verblijf. De laatste dagen China waren daardoor super relaxed en voorzien van mooi weer.
Dit was mogelijk onze laatste update. Eind van de week gaan we naar Myanmar. Of we daar ook nog kunnen internetten is maar de vraag?? In de gidsen staat van wel, maar soms kan de staat ook een halt toeroepen aan internationaal email-verkeer. Anders houden jullie onze verhalen nog tegoed als we weer terug zijn begin december. Hebben we elkaar dan ook nog iets te vertellen (grapje hihihi). Hopelijk gaat het jullie net zo goed als ons.....hugs!
de reizigers
- Een bezoek aan China is niet compleet zonder het zien van een panda. Hoe klein de kans ook was om deze uitstervende soort nog in het wild te zien, wilden wij dit toch proberen. In plaats van een bezoek aan een door een aardbeving geteisterd nationaal park, moesten we helaas naar het dierentuin-achtige Panda Breeding Centrum. Het blijft echter een koddig beest met schijnbaar hoog knuffelgehalte!
- Na 2 jaar zorgen de aardbeving en landslides nog steeds voor oponthoud. We wisten al dat de busrit wegens slecht wegdek en werkzaamheden veel tijd in beslag zou nemen. Maar dat de Chinezen gewoon een werkdag lang de enige weg door het gebied blokkeren, wist niemand. Geen pardon, gewoon ca. 7 uur de motor af en wachten! Zonder enig vertier, mooi uitzicht, eten of drinken en sanitair. Samen met veel ontevreden mensen werd ons geduld op de proef gesteld.
- Hebben we het 'echte' China uiteindelijk gevonden? Wij denken van wel. Eerst waren we nog in het voor ons te toeristische Lijiang. Na een verblijf in een huiselijk guesthouse, namen de bezorgde 'mama' en 'baba' Naxi met een dikke kus en een 'good luck' hangertje afscheid van ons. Een busrit verder naar het zuiden was nodig om aan de hordes met name Chineze toeristen te ontsnappen. We troffen een oase van rust en verbleven enkele dagen in een heel klein dorpje in een vruchtbare vallei. Geen getoeter en uitlaatgassen, geen 'look look' geroep....maar vogelgeluiden en het primitieve, harde arbeidersleven op de groene akkers. Nieuwsgierige kinderen komen uit school. Vrouwen snijden de groenten af voor het avondeten. Mannen jagen een vetgemest varken de wagen in voor de markt van de volgende dag. De wekelijkse vrijdagsmarkt geldt hier nog als een ontmoetingsplek voor de mensen uit de omliggende dorpjes. We hoefden de stroom mensen met de rieten manden, strohoedjes, koeien en ezels maar te volgen en we wisten de weg. Fijn dat we voor Chinese begrippen zo groot zijn. Hierdoor lijk je toch iets meer ruimte te ervaren en niet zo snel bekneld te raken tussen al dat kleurrijke 'mandjesvolk'. Zo puur als de omgeving was, zo puur waren ook de culinaire hoogstandjes met alleen maar lokale producten van de keukenprinses van ons '5 sterren' verblijf. De laatste dagen China waren daardoor super relaxed en voorzien van mooi weer.
Dit was mogelijk onze laatste update. Eind van de week gaan we naar Myanmar. Of we daar ook nog kunnen internetten is maar de vraag?? In de gidsen staat van wel, maar soms kan de staat ook een halt toeroepen aan internationaal email-verkeer. Anders houden jullie onze verhalen nog tegoed als we weer terug zijn begin december. Hebben we elkaar dan ook nog iets te vertellen (grapje hihihi). Hopelijk gaat het jullie net zo goed als ons.....hugs!
de reizigers
-
02 November 2010 - 08:09
Ilse En Lieke:
Wachtend op een patient op ct, mooi de gelegenheid om jullie avontuurlijk verhaal weer te lezen. Echt een totaal andere wereld daar. Leuk dat wij op deze manier mogen meegenieten van jullie avonturen. En de foto's spreken weer boekdelen!
Liefs Ilse en Lieke -
02 November 2010 - 08:55
Anny Hoefnagel:
Hallo Marian en Nicole
Het is elke keer weer een 'feestje' om jullie verslag met daarbij de sprekende foto's te bewonderen.....en wát een rijkdom dat jullie deze prachtige reis met alle waardevolle ervaringen sámen kunnen delen!
Zo'n grote reis zou ik niet meer aandurven... maar een 'ietsjes' kleinere blijft toch zeker nog een droom....en jullie weten het nu...sommige dromen moet je gewoon zélf invullen!!
Geniet van de laatste restjes en fijn jullie in december weer terug te zien.
groetjes Anny Hoefnagel -
02 November 2010 - 09:19
Tiny:
Hoi Nicole en Marjan,
Wat een schitterende ervaring, het ziet er wederom erg avontuurlijk uit en nog niet afgelopen,blijf genieten.We missen jullie wel en zien uit naar jullie terugkomst. We hebben net een week Leros achter de rug en dat was ook genieten,een paradijsje met heerlijk nazomerweer.
Het ga jullie goed,
Liefs Jan en Tiny. -
02 November 2010 - 09:41
Nelly:
Marjan en Nicole,
Bij een kopje koffie , buiten regen,weer genoten van jullie verhaal en foto's.
Wat een wereld van verschil!
Het gaat jullie goed...... -
02 November 2010 - 11:06
Agaath:
Het schijnt dat jullie dames over precies een maand alweer terug keren naar het regenachtige Holland! 2 van de 3 maanden zijn inmiddels al voorbij en jullie hebben al veel meegemaakt. Zo'n prachtige reis levert onwijs veel nieuwe ervaringen en inzichten op en ik ben erg benieuwd naar al jullie verhalen! Geniet nog lekker van de laatste weken en tot snel! x -
02 November 2010 - 12:14
Cily:
Hoi Nicole an Marjan,
Wat een geweldige ervaring zo'n reis en mooie foto's. Fijn dat we het mee beleven! We wensen jullie verder nog een goede reis toe.
Groetjes, C.A.L. -
02 November 2010 - 14:01
Yvonne Raaijmakers:
Hoi Marjan en Nicole, wat schitterend zo'n reis samen zeg! Aan de andere kant van de wereld... Geniet er van en dat die ik dan weer van jullie mooie verhalen!
Groetjes uit het natte en kouwige Mariahei!
(je weet wel, bij Veghel..?) -
02 November 2010 - 20:27
Bietje Susan:
Hoi hoi, wat een verhalen weer : dat mandjesvolk is echt super , nietwaar ?? Ook wij mochten hen aanschouwen , het is echt een zaligheid om jullie verhalen te lezen en de foto's te zien , waan ik me nu toch ook een klein beetje weer in China !!Groeten aan jullie en nog veel plezier !!! -
02 November 2010 - 21:01
Peter En Rita:
hallo reis-meisjes!! alweer genoten van jullie verhaal en de prachtige fotoos! wat zullen jullie straks weer moeten wennen... alhoewel een file/oponthoud van 7 uur... dat hebben wij toch niet)ook nog andere beesten gezien?? vogels b.v.? ( vraag van een vogelaar ;o) wij zijn net weer terug van een rondje zwerven door Nederland en Duitsland om de kraanvogels te bekijken, ook prachtig!!
lieve groet en "take care" -
03 November 2010 - 11:48
Margot:
Het is iedere keer weer leuk om jullie reisverslag te lezen en die prachtige foto's te zien. Wat zullen jullie moeten wennen als het "oude" leventje straks weer begint. Geniet nog van de laatste weken daar.
Groetjes Margot -
03 November 2010 - 18:10
Karin En Tony:
Hoi Nicole en Marjan,
Wat geweldig mooi om jullie verslag te lezen. De foto's zijn helemaal geweldig. Wat een mooie mensen, en omgeving. Geniet er nog 29 dagen van en dan zien we jullie weer hier in de buurt. Zal wel een hele omschakeling worden. Hoop voor jullie dat je dan niet meteen aan het werk hoef want je zal al deze indrukken toch ook een beetje moeten verwerken als je weer in Gestel bent.
Groetjes Tony en Karin. -
03 November 2010 - 19:50
John Van Der Rest:
Lieverds,
Hier wordt het langzaam winter met vele grijze dagen en dalende temperaturen. Jullie verhalen doen het verlangen naar andere oorden groeien. Dus maar op naar Australië! Komende dinsdagavond zit ik niet zo ver van jullie vandaan. Ik zal even zwaaien als ik langsvlieg op weg naar Singapore. ;-)
Nog maar 29 dagen en dan kunnen we jullie weer in onze armen sluiten. Jippiieee!
Ik ben iets later terug, maar dan ook met vele verhalen om uit te wisselen. Dat worden weer hele leuke etentjes!
Veel mooie momenten en ontmoetingen in Myamar en tot knuffels.
John -
07 November 2010 - 09:37
Guus Suus En Lieke:
Heey avonturiers!
Wat een verhaal zeg! Maar wat een prachtige foto's. Gaaf zo'n panda's.
26 november gaan Tanja, Tahnee en ik met de aanhang nog een hapje eten in Eindhoven. Jammer dat jullie daar niet bij zullen zijn. Maar dat maken we in het nieuwe jaar wel goed!
Aanstaande donderdag ga ik met zwangerschapsverlof. Lieke slaapt sinds deze week op haar nieuwe kamer waar ze met recht heel trots op is! En dan maar afwachten tot ongeveer Kerstmis wanneer de kleine komt!
Wij wensen jullie nog mooie laatste weken!!
Alle liefs,
Guus Suus en Lieke
Ps. Poot van Flip -
07 November 2010 - 11:59
Yvonne Van Roosmalen:
Hey Marjan en Nicole,
Leuk jullie verhaal en foto's weer te lezen. Heel veel plezier in Myanmar!!! We hebben in December heel wat bij te kletsen ;-).
Kus Yvonne en Michel -
20 November 2010 - 09:25
Peter.:
ja ,het is al weer heel lang terug dat jullie stemmen heb gehoord ,maar in mijn gedachte hoor ik ze nog steeds
tot december
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
